Het gedrag van mijn kinderen is weleens een bron van irritatie voor mij. Of ik het nu wil of niet. Op een warme zaterdag in juli waren we bij de HEMA. Mijn oudste mocht een pet uitzoeken en de jongste kreeg zwembandjes.

Als we ook maar even tijd hebben, drinken we er samen koffie en appelsap met een mini donut en stroopwafels. Daar nemen we uitgebreid de tijd voor. Mijn zoontje vindt naar het toilet gaan bij de HEMA erg leuk. Dat is waarom hij bijna elke keer zegt te moeten. Ik geloof het eigenlijk niet maar durf het risico niet te nemen om niet te gaan. Mama, ik vind naar de wc gaan bij de HEMA zo leuk.

Na ons HEMA-uitje inclusief toiletbezoek kwamen we weer thuis. De kinderen waren enthousiast want we gingen het zwembadje opzetten in de tuin. Zij gingen naar boven om hun zwembroek aantrekken. Zelf liep ik direct door naar de garage. Ik haalde de doos met het zwembadje van de schappen en begon het uit te pakken in de tuin.

Met dat mooie weer was het niet de eerste keer die zomer. De schuimrubberen matjes voor onder het zwembad, puzzelde ik snel in elkaar. De eerste zweetdruppels vormden zich inmiddels op mijn voorhoofd. Wat een warme dag. De volgende stap was het in elkaar zetten van de metalen buisjes.

Terwijl ik dat deed, hoorde ik de kinderen boven ruzie maken. Ik liep op een drafje naar binnen. Op de trap hoorde ik al waar het over ging: wie het zwemtopje aan mocht. Een zwemtopje waarvan er maar een was en dat geen van beide ooit aan had.

Ik merkte dat ik geïrriteerd raakte. In de slaapkamer van de jongste zag ik hen ruzie maken. Allebei hadden ze hun zwembroek aan en allebei hielden ze het zwemtopje vast. Dat was het moment waarop mijn irritatie overging in boosheid.

Ik griste het zwemtopje uit hun handen en gooide het in de kast. ‘Als jullie er ruzie over maken, dan krijgt niemand het.’ Ik zei hen dat ze direct naar beneden moesten gaan en terwijl ik als laatste de slaapkamer verliet, sloeg ik de deur keihard achter me dicht.

Terwijl we de trap afliepen, voelde ik tranen in mijn ogen prikken. Het was een bijzonder leuke ochtend en ineens leek die vergeten te zijn. Waarom? Omdat de kinderen ruzie maakten en omdat ik daarom boos werd? Ik had spijt, voelde me schuldig en ik schaamde me voor mijn gedrag. Tot ik ontdekte waarom.

De reden dat ik zo boos werd, is omdat ik mijn kinderen op dat moment niet dankbaar vond. We hadden een leuke ochtend samen en ze mochten iets uitzoeken bij de HEMA. Omdat het zulk warm weer was, zouden we het zwembadje opzetten in de tuin.

Vervolgens maakten ze ruzie met elkaar om een zwemtopje wat ze nooit droegen. De conclusie die ik op dat moment trok, was dat ze niet dankbaar waren.

Maar voor kinderen heeft het een helemaal niets met het ander te maken. Als twee kinderen allebei hetzelfde willen, terwijl er maar een van is, dan is daarover ruzie maken voor hen logisch, ongeacht wat daaraan voorafging.

Er zit echter nog meer achter mijn oordeel over het wel of niet dankbaar zijn van mijn kinderen. Want wie voedt mijn kinderen op? Ik, samen met mijn man.

Wie is er dan verantwoordelijk of mijn kinderen wel of geen dankbaarheid meekrijgen in hun opvoeding? Ik.

Wat voor een moeder ben je als je jouw kinderen niet dankbaar opvoedt? Geen goede moeder.

Precies dat is waarom ik zo boos werd. Dankbaarheid en het waarderen van kleine dingen en momenten is iets wat ik zelf ontzettend belangrijk vind. Dat is wat ik mijn kinderen juíst graag meegeef.

Jouw glas hoeft niet de hele dag tot aan de rand toe gevuld te zijn. Je hoeft geen ras-optimist te zijn om zwevend door het leven te gaan.

Je bestelt het boek Minder Moeten Meer Plezier niet voor de reguliere prijs van 17.50 maar voor 9.95 ínclusief verzendkosten én persoonlijk kaartje van de auteur.

Vol met ontdekkingen hoe je jouw dagelijks leven leuker, gemakkelijker en moeitelozer maakt.

Laatst werd ik bijna geschept door een auto terwijl ik met de kinderen over de stoep liep dichtbij huis.

In plaats van sturen schoot de auto rechtdoor over de stoep, ongeveer een meter achter ons. Het lukte de bestuurder nog net op tijd om de lantaarnpaal te ontwijken om al zigzaggend uit ons zicht te verdwijnen.

Ik huilde van schrik. En dankbaarheid. En snel daarna boosheid. Thuis vertelde ik het hele verhaal aan mijn man. Ik vond het belachelijk dat die gast niet even gestopt was. Hij zat vast op z’n telefoon!

Mijn man reageerde met actie door de camerabeelden te bekijken of we een nummerbord konden vinden. Niets. Net buiten het zicht.

De kinderen vonden al deze rumoer helemaal geweldig. Maakten zich niet zo druk om wat er net allemaal gebeurd was.

Wat zal de bestuurder thuis verteld hebben?

Hey schat. Ik zat een appje te sturen terwijl ik aan autorijden was. Daardoor miste ik de bocht en heb ik op een haar na een moeder met 2 kinderen het ziekenhuis ingereden. Wat erg hè. Vanaf nu rijd ik MONO.

Ik vermoed dat dit een realistischer voorstelling is van de werkelijkheid.

Hey schat, heb net een stoeprandje meegepakt. Hoop dat de autoband het overleeft.
Ik reed net over de Delta, wat zit daar een belachelijke bocht in die weg! Schandalig dat dat zomaar kan!
Er liep gewoon een moeder met 2 kinderen over de stoep die grenst aan de weg. Hoe dan!

Of misschien wel helemaal niets.

Wat zouden mensen over jou vertellen?

Wauw! Die dame valt me echt op de laatste tijd. Ze weet me elke keer weer positief te verrassen. Ze pakt die verantwoordelijkheid, krijgt mensen in beweging én wat onmogelijk lijkt, lukt haar toch. Petje af. Misschien moet ik het gesprek eens met haar aangaan om te bespreken hoe we haar ook formeel meer invloed en verantwoordelijkheid kunnen geven.

Ik heb je blij gemaakt met een dode mus. Want het zou zomaar kunnen dat dit een meer realistische voorstelling van de werkelijkheid is.

Euhhh, wie bedoel je?
Ik spreek vandaag Pannekoek voor die vrijgekomen functie. We hebben zo’n goed contact!

Of misschien wel helemaal niets.

Ik kon die gast die ons bijna aanreed niets vertellen.

Jij kan die collega’s die jouw zouden moeten waarderen voor jouw goede werk wél wat vertellen. Een heleboel zelfs. En vaak, als je wilt elke dag.

Ga maar doen.

En laat op nog veel meer plekken jóuw stempel achter.

PS. Heb je je al ingeschreven voor de mini-training? Wauw. Jammer zeg.

Mijn hoofd ziet eruit alsof ik beter nog even in bed had kunnen blijven liggen. De rode strepen van het kussensloop zitten nog in mijn linkerwang. Ik kan ze ook voelen. Zo vers zijn ze.

Toch is een rondje park ook vandaag weer wat ik als eerste doe. Ik hoor de vogeltjes fluiten alsof ze heel vrolijk en blij zijn. Zo af en toe voert een krijsende ekster de boventoon. Gelukkig krijsen die nooit aan een stuk door.

De frisse wind op mijn gekreukelde gezicht maakt me wakker. En als het de zon lukt voorbij een boom of huis te schijnen, voel ik haar warme stralen op mijn gezicht.

Totdat ik iets zie wat gelijk al mijn aandacht opeist. Waardoor ik de zon en de wind niet meer voel en ook die krijsende ekster niet meer hoor.

In het park heb je van die vierkante vuilnisbakken. Deze is donkergroen en aan de bovenkant zitten er aan 2 kanten gaten in waar je iets in kunt gooien. Van die ronde gaten die ik in mijn hoofd altijd “papier hier” hoor zeggen.

Op een zijkant van die donkergroene vuilnisbak zie ik de kop van een schattige beer die met z’n voorpoten over een rand gluurt. Getekend met een witte spuitbus. Met allemaal van die verticale strepen met druppels eronder omdat de verf uitgelekt is.

Net als een hond die een paar seconden geleden de vuilnisbak gebruikt heeft om zijn of haar territorium af te bakenen met verse urine.

Verbaasd loop ik door. Ik hoor de vrolijke vogeltjes nog steeds niet. De zon heeft inmiddels gelegenheid gekregen met veel meer stralen voet aan de grond te krijgen. Maar ook die voel ik niet.

Want op nog veel meer donkergroene vuilnisbakken zie ik de urine van de glurende-schattige-berenkop-tekenaar. Op alle 4 de kanten!

Als deze persoon meegedaan zou hebben aan mijn mini-training Positioneer Jezelf, zou ik trots op haar (?) zijn. Ze heeft zichzelf op zo’n manier zichtbaar gemaakt dat ze mijn volle aandacht had. Ik kon niet eens om haar heen!

Als jij nieuwsgierig bent hoe je opgemerkt wordt zónder jouw urine op elke zijkant van elke prullenbak op je werk achter te laten óf in een hoodie met spuitbus op je werk te verschijnen, doe dan gewoon eens mee aan de mini-training Positioneer Jezelf.

Klik hier om je in te schrijven.

Veel gemakkelijker.

Doe eens niet zo aardig. Wees niet zo lief.

Ik denk dat ze goed bedoeld waren. Op verschillende momenten in mijn carrière heb ik dit advies gehad.

En ik had werkelijk waar geen idee hoe ik dat nou toch voor elkaar moest krijgen.

Moet je dan de hele dag onaardig zijn? Alleen nog maar koffie halen voor jezelf? Moet ik iedereen die aan mijn bureau staat afsnauwen? Gold dat alleen voor collega’s? Of ook voor klanten misschien? En mijn manager? Moet ik die standaard een grauw en een snauw geven?

Ik heb overigens wel periodes gehad dat dat laatste als vanzelf ging ?

Aardig zijn.

Daar vind ik wel wat van.

Ik vind dat het nogal aan aardigheid ontbreekt op onze wereld. Datzelfde geldt voor liefde.

Ook geloof ik dat je met vriendelijkheid meer voor elkaar krijgt dan met een botte bijl.

Ik vind vriendelijke mensen op iedere plek in een organisatie krachtig, authentiek en inspirerend.

Dus. Blijf gewoon aardig op de momenten dat jij dat wilt. Maak jouw vriendelijkheid een onderdeel van hoe jij jezelf positioneert.

“Allemaal leuk en aardig Susan maar hoe dan?”

Schrijf je gelijk in voor de mini-training Positioneer Jezelf. Live training van Susan, 2 uuurtjes vanaf je luie stoel.

Je gaat toch niet in een stand up ofzo vertellen over wat je voor elkaar gekregen hebt!? In elke training zit op z’n minst één iemand die het ronduit belachelijk vindt dat te doen.

Het is niet de pannekoek die zo’n opmerkingen maakt.

Het zijn díe vrouwen voor wie het is vukking helder is WHY she get’s up in the morning. Simon Sinek zou trots op ze zijn.

Het gemakkelijkst scoren voor mij als trainster is zeggen dat het voor het team én je werkgever nodig is te weten wat je bijdraagt. Zodat duidelijk is wat je in huis hebt en dat kunnen inzetten en beter nog, verder kunnen ontwikkelen.

Dus door in te spelen op wat voor vrouwen zo gemakkelijk is: dingen voor anderen doen.

Mission accomplished. Resultaat bereikt. Voor de vrouwen in kwestie. Voor mij als trainster.

Gemakkelijk scoren. Niet zeuren. Lekker zo doorgaan.

Dat kan.

Maar eigenlijk klopt het niet. Want je staat jezelf nog steeds niet toe jóuw plek in te nemen. Het voor jezelf te doen. Welke reden je ook hebt. Geld. Groei. Leren. Al komt het vanuit je ego.

Ga het maar doen.

Ben dat voorbeeld. Wordt irritant gevonden. Omdat je jóuw plek inneemt. Omdat jij het jezelf wél gunt.

Niet omdat je een pannekoek bent.

Juist omdat je dingen ziet die anderen niet zien. Omdat jij vukking goed bent in wat je doet.

Toch. Als jij jouw zichtbaarheid rechtvaardigt door het voor een ander te doen. Dan heb je nog iets te doen.

Ben erbij op de mini-training Positioneer Jezelf. Voor jezelf. Schrijf je in, vandaag nog.

Wacht! Zie ik dat goed? Is dat nu onze CEO? Ze loopt gewoon over de afdeling praatjes te maken met collega’s.

Ik wil ook een praatje maken met haar. Laat ik even wachten totdat ze wat dichterbij is. Dan kan ik nog even nadenken over wat ik ga zeggen.

Ik weet alleen he-le-maal niet wat ik moet zeggen. Het is toch raar om zomaar te gaan vertellen over een van mijn successen, toch? Ik heb geen idéé waarover ik een gesprek met haar kan beginnen. Wat zou ik kunnen vertellen. Wát kan ik met haar bespreken.

Sjit ze komt steeds dichterbij. En ik weet het echt niet. Kom op, het moet nu echt wel gaan gebeuren.

O nee, daar gaat ze alweer. Kak. Een hele grote kans die ik onbenut aan me voorbij laat gaan. Het zal wel weer even duren voordat ze hier zomaar de deur binnenloopt.

Het zou zomaar kunnen dat je het helemaal niet moeilijk vindt een gesprek aan te gaan met een onbekende collega. Maar dat het functieniveau van de ander of de druk die je voelt van dit once-in-a-lifetime moment ervoor zorgt dat al jouw vaardigheden, vertrouwen en expertise onbereikbaar is. Weg. Als sneeuw voor de zon.

En du moment dat ze uit beeld is, heb je alles weer binnen handbereik en weet je precies wat je op welke toon had willen bespreken.

Jezelf profileren is vooral moeilijk omdat we het onszelf zo moeilijk maken. Precies op dat once-in-a-lifetime moment ontstaat er kortsluiting in je hoofd. Het moment waarop je dat het minst kunt gebruiken.

Jezelf profileren op jouw eigen authentieke manier zodat je voor elkaar krijgt wat je wilt en waar je in geloofd, lukt niet met kortsluiting.

Als jij af wilt van kortsluitingen in je hoofd, doe mee aan de mini-training Positioneer Jezelf. 2 uurtjes online training, live door Susan, 7 euro maar en gegarandeerd inspirerend.

“Ik zit hier bij de mini-training over mezelf positioneren. Ik snap wel wat er gezegd wordt. Maar dat ga ik niet doen hoor. Ik ga mezelf niet introduceren met een verhaaltje wat niet direct met werk te maken heeft.

Straks gaat alle aandacht naar mij uit. Dat mensen nieuwsgierig worden en vragen gaan stellen aan me. Dat ik ruimte van anderen inneem. Dat voelt niet goed. Nee. Dat ga ik niet doen.

Ik vertel gewoon mijn naam, functie en hoeveel jaar ik hier werk. Daar voel ik me beter bij.”

Natuurlijk voel je je daar beter bij. Je voelt je altijd beter als je doet wat je altijd deed. Dat is menseigen. Dat maakt het ook zo lastig op een creatieve oplossing te komen hoe je nu toch langs zo’n beer komt.

In dit geval een beer met zo’n hout omlijst krijtbordje in z’n hand waarop met wit krijt geschreven staat: doe es effe normaal joh!

De beer gebruikt de korte versie want het krijtbordje is niet zo groot. Maar in feite staat daar natuurlijk: vestig maar niet de aandacht op jezelf. Dan blijf je klein zoals het hoort.

Groot zijn. Jouw grootsheid laten zien. Dat is vele malen enger dan de problemen die je ondervindt bij klein blijven. Je irriteert je misschien aan collega’s die wel ruimte innemen. Je krijgt niet voor elkaar wat je zo graag wilt. Grenzen aangeven blijft een ding want nee zeggen behoort niet tot jouw opties. En laat ik maar niet over je salaris beginnen..

Toch vind je dit alles beter dan groot zijn. Dan gezien worden door anderen. Dan voor elkaar krijgen waar jíj voor staat. Want dat groot zijn, dat is zó ontzéttend onbekend dat je werkelijk waar geen idee hebt hoe dat eruit ziet. Hoe dat voor je zal zijn. Je hebt geen enkele controle meer over wat dat allemaal teweeg brengt. En dat maakt je bang.

Toch. Als jij ontdekt hoe voorbij zo’n beer te komen. Dan ga je vliegen. Het is zo mooi aan de andere kant van die beer! En weet je wat zo grappig is? Die beer achtervolgt je niet eens als je hem voorbij bent. Hij blijft gewoon staan en jij gaat verder. Zonder beer.

Nu is er misschien iets wat je nog niet over mij weet. Ik ben kampioen beren verslaan. Ik ben er zo goed in dat ik de ook de meest geweldige introverte vrouwen kan laten ontdekken hoe ze zelfs langs een complete berenfamílie loopt. Of rent. Of rijdt. Wat goed voor haar voelt.

Heb jij beren die je achter je wilt laten? En wil je ontdekken hoe je dat voor elkaar krijg? Dan ben ik jouw vrouw. Schrijf je in voor de mini-training Positioneer Jezelf.

Het is fijner werken met mannen. Ik hoor zo’n opmerking nog regelmatig voorbij komen. En dat raakt me.

Want zelf heb ik dat ook lange tijd geroepen. En ik weet precies waarom. Actiegericht zijn. Competitie. Denken en doen. Direct. Presteren. Allemaal masculiene kenmerken. En ik vond ze stuk voor stuk erg belangrijk.

Dus dat is hoe ik mezelf gedroeg en positioneerde. Als de vrouw die wel een vrouw is maar in haar gedrag leek op een man. Je kon me niet blijer maken door me er een compliment over te geven. “Susan! Je lijkt wel een man in je gedrag. Wat fijn.” Vol trots en een glimlach van oor tot oor liep ik terug naar mijn bureau met dit prachtige compliment in the pocket.

Wat ik nog niet in de gaten had, is dat mijn masculiene eigenschappen mij helemaal niet onderscheidden van mijn salescollega’s. Geïrriteerd zijn als ik niet bovenaan stond in een saleslijst. Continu op zoek naar nieuwe contacten om mijn netwerk bij een klant te vergroten. Dat wilde iedereen wel in de door voornamelijk mannen gedomineerde salesteams waarin ik werkte.

Vanaf mijn allereerste salesdag op mijn 29e, zonder ook maar iets te weten over het vak, al vanaf dat allereerste moment richtte ik mijn aandacht op de relatie. Gebruikte ik mijn gevoel om te beoordelen of iets goed zat of dat iemand nog twijfelde. Zonder dat iemand me dat ooit verteld heeft, richtte ik mijn aandacht op een goede samenwerking met soms wel 3, 4 verschillende leveranciers die aan eenzelfde project werkten. Ego’s op non actief en samenwerken aan succes.

Het duurde nog 10 jaar voordat ik me realiseerde dat precies deze feminiene eigenschappen mij mij maakten. Het is juist de combinatie waardoor ik zo goed was in sales. En dat is waarom ík meerdere keren gevraagd werd het salesteam te leiden. En niet mijn fulltime werkende, oudere en mannelijke collega’s.

Ik werk liever met mannen.

Zo’n uitspraak is niet goed of fout. Die is.

Toch hoop ik dat als je ‘m hoort of bij jezelf herkent, dat je ook eens de aandacht vestigt op jouw feminiene kant. Of dat je de ander daarop attendeert.

Misschien wel de eenvoudigste manier om je te onderscheiden van collega’s.

En voor het grotere geheel: de wereld kan wel wat zachtheid en liefde gebruiken. Ik geloof dat het de vrouwen zijn die deze balans kunnen herstellen.

We mogen onszelf belangrijk maken.

Daarom. Als jij nog denkt dat het om jezelf te positioneren in je werk nodig is je als een man te gedragen? Doe mee aan de mini-training Positioneer Jezelf. 2 uur volle bak energie en gegarandeerd resultaat. Klik hier om mee te doen.

Wil je graag doorgroeien? Gaat jouw aandacht daarbij vooral uit naar goed zijn in je werk? Want als je goed bent of uitblinkt, dan zou dat toch gezien moeten worden?

De praktijk toont aan dat het minstens zo belangrijk is jezelf te laten zien! Precies daar zit vaak weerstand.

Daarom deel ik met veel plezier 3 tips met je opgedaan in mijn dertien jaar sales- en managementervaring. Want goed ben je al. Laat het de wereld maar zien.

1. Maak het niet te groot

Jezelf positioneren betekent jouw toegevoegde waarde laten zien ten opzichte van anderen. Je wilt graag dat iemand zich een beeld over jou vormt ten opzichte van andere collega’s. Je probeert als het ware een plekje te krijgen in iemands hoofd.

Verwar jezelf positioneren niet met jezelf laten zien ten kóste van anderen. Of met pronken. Zo groot hoef je het helemaal niet te maken. Want je laat de ander in feite alleen maar weten waarvoor diegene bij je terecht kan.

Je maakt kenbaar waarvan die ander de vruchten kan plukken als jouw talenten benut worden. Maak jezelf zichtbaar, dat is gewoon bruikbaar en nodig in een werkomgeving.

2. Goed zijn in je werk (je daarvan bewust zijn) en erover vertellen

Be good and tell it. Goed zijn in wat je doet en erover vertellen. Een uitspraak waarvan gezegd wordt dat dit voorwaarden zijn voor doorgroei en ontwikkeling.

Ik ben van mening dat er nog iets anders bij komt kijken: je bewustzijn van wat jou sterk en uniek maakt. Je realiseren wat jou jou maakt. Want je kunt excelleren in je werk. Op het moment dat je je daarvan niet bewust bent, wordt erover vertellen bijna onmogelijk.

3. Speel je eigen spel

Welke functie je ook hebt, er is altijd wel iemand aan wie je verantwoording aflegt. Toch is er een uitzondering.

Jezelf positioneren is iets wat je volledig autonoom kunt doen. Je hoeft aan niemand te rapporteren, je kunt er al jouw creativiteit in kwijt en wat de zogenaamde regels van het spel ook zijn, ze zijn allemaal ongeschreven.

Dat betekent dat je er jouw eigen versie van kunt maken. Wat is er nu leuker dan onder jouw eigen spelvoorwaarden jouw spel te spelen? Op een manier die goed voelt voor jou.

Ontdek hoe leuk jezelf positioneren is

Wil je weten hoe je jezelf positioneert op een manier die bij je past terwijl je trouw blijft aan jezelf.

Je bewust zijn van hoe je een plek in iemands hoofd krijgt.

Zodat jij regie neemt over jouw werkleven, jouw kansen op doorgroeien vergroot en misschien ook wel die salarisverhoging krijgt.

Je bent van harte welkom bij de mini-training Positioneer Jezelf.

Honderden vrouwen hebben meegedaan aan mijn masterclasses en workshops over jezelf positioneren. Als er een ding naar voren komt, dan is het wel de hoeveelheid misverstanden over jezelf positioneren.

Goed zijn in je werk en erover vertellen zijn twee belangrijke factoren om door te groeien in je werk. Als je goed bent in je werk betekent niet dat je ook goed bent in het zichtbaar maken ervan. Dat vind ik jammer, want hierdoor blijft talent onbenut. Voor organisaties en zeker ook voor jezelf.

Met 13 jaar sales en salesmanagement ervaring heb ik het spel altijd met veel plezier en succes gespeeld. En deze kennis en praktijkervaring draag ik met veel plezier over!

Voordat je verder leest, plaats ik deze disclaimer. Ik ben zeker niet van mening dat iedereen een carrière na zou moeten streven. Dat is niet waar ik voor sta. Jezelf ontwikkelen en nog beter worden in waar je al goed in bent, de regie nemen, allemaal bronnen van plezier en energie. Dat is waar ik voor sta. Doorgroeien in je werk is een goede manier om jezelf te blijven ontwikkelen.
Waar gaat het fout bij jezelf positioneren?

1. Je moet opscheppen

Jezelf positioneren staat gelijk aan jezelf op de borst kloppen, het van de daken schreeuwen hoe goed je bent en jezelf beter voordoen dan je eigenlijk bent. Althans, dat is wat ik vaak tegenkom tijdens trainingen en coach gesprekken.

Jezelf positioneren is niets meer en minder dan een middel waarmee je regie neemt over jouw groeipad of carrière. Je wilt iets en om dat te bereiken, is het handig dat mensen dingen over je weten die in lijn zijn met wat jij graag wilt. Punt.

Vergeet niet dat Nederland een land is waarbij je beter in het maaiveld kunt blijven zitten. Het is alweer even geleden maar in 2011 vertelde Ivo Niehe direct na afloop van zijn show in Parijs hoe blij en trots hij was met de impact en het resultaat van zijn optreden die avond.

Als je naar hem luistert, vanuit een hoge energie, vanuit je kracht, dan hoor je iemand zeggen wat hij allemaal gedaan heeft om uiteindelijk ook dit te kunnen bereiken. Ik zie een zelfverzekerd mens die euforisch vertelt over de avond.

Het gesprek werd afgerond en een van de tafelgasten gaf aan dat bescheidenheid wel op z’n plaats zou zijn. Gevolgd door een applaus van het publiek. Dat typeert Nederland.

Natuurlijk is bescheidenheid een fijne eigenschap. Toch is die eigenschap vooral fijn voor anderen. Want jouzelf brengt het geen stap verder.

Liever quote ik Marianne Williamson: We vragen onszelf af: wie ben ik om briljant te zijn, prachtig, talentvol, fantastisch? Maar wie ben je om dat niet te zijn? Je onbelangrijk voordoen bewijst de wereld geen dienst.

Met jezelf onbelangrijk voordoen bewijs je jezelf en jouw werkgever geen dienst.

2. Je moet jezelf anders voorden

Deelnemers aan mijn trainingen en masterclasses willen regelmatig tips en tricks over hoe zichzelf zichtbaar te maken. Nu vind ik tips op het randje, maar tricks vind ik over de rand gaan. Want het het toepassen van trucen is niet alleen korte termijn, erger nog, je gaat te ver bij jezelf vandaan.

Dingen doen die niet bij je passen, die je uit de grond van je hart niet leuk vindt. Jezelf anders voordoen dan je bent. Het kost allemaal energie. Veel energie. Terwijl trouw blijven aan jezelf en doen wat bij jou past bronnen van energie en plezier zijn.
In andere woorden, doe jezelf alsjeblieft niet anders voor. Dat is jammer. Daarvoor ben je veel te uniek!

Let op. Want doen wat goed voelt voor jou betekent niet dat je niet uit je comfortzone mag. Want dat mag zeker wel. Sterker nog, elke keer een kleine of grotere stap buiten je comfortzone, dat zijn precies de momenten waarop je leert! Het is een voorwaarde om te kunnen groeien.

3. Als je goed bent in je werk, dan wordt dat wel gezien

Een veelgehoorde gedachte is: als ik goed ben in wat ik doe, dan wordt dat wel gezien. Ja, in een optimale wereld is dat misschien zo. Maar is die optimale wereld wel een realistische wereld?

Begin eens bij jezelf. Noem eens tien talenten van jezelf op, tien dingen waar jij goed en sterk in bent. Heb jij ze gelijk paraat? Ja? Heerlijk!
In de praktijk kom ik toch vaak anders tegen. Vooral omdat datgene waar jij goed in bent, wat jou jou maakt, voor jezelf vaak zo vanzelfsprekend is dat het je niet eens opvalt. Je gaat er bijna vanuit dat iedereen dat kan omdat het voor jou zo logisch is.

Let op, deze vraag komt van de advocaat van de duivel.. Als jij je al niet bewust bent van jouw talent, van wat jou uniek maakt, hoe kun je dan van de ander verwachten dat hij of zij het wel ziet?

Dan over de ander. Om het talent in een ander te kunnen zien, moet je het wel kunnen herkennen. En herkennen kan pas op het moment dat je er zelf ook iets van in je hebt. Niet iedereen beschikt over alle talenten. Gelukkig maar want anders zou je ook niet meer uniek zijn.

Tot slot is er nog een derde punt. De ander moet krachtig en zelfverzekerd genoeg zijn om daadwerkelijk jouw talent of succes te durven benoemen. Naar jou én naar anderen.
Voor veel mensen is dat niet altijd even gemakkelijk. Omdat het ontbreekt aan deze zelfverzekerdheid of simpelweg omdat iemand zijn of haar dag niet heeft.
Ontdek hoe leuk jezelf positioneren is

Wil je weten hoe jij jezelf positioneert op een manier die bij je past terwijl je trouw blijft aan jezelf.

Je bewust zijn van hoe je een plek in iemands hoofd krijgt.

Zodat jij regie neemt over jouw werkleven, jouw kansen op doorgroeien vergroot en misschien ook wel die salarisverhoging krijgt.

Doe mee aan de mini-training Positioneer Jezelf.